Persoonlijke Ervaringen

 

 

 
 
Cranio Sacraal Therapie
 
Moeilijk om rationeel uit te leggen wat het precies is.
Vind ik ook niet belangrijk, het gaat om wat het met mij doet!
Het is een prettige ontdekkingsreis in mezelf.
Met een volgeladen rugzak de reis, met geen gevoel van tijd en /of ruimte, beginnen en bij iedere mijlpaal een situatie/emotie uit die rugzak gooien.
Onderweg vind ik de stukjes van de legpuzzel ‘ik’.
Negatieve ballast laat ik achter, terwijl mijn rugzak wordt opgevuld met innerlijke kracht.
Cranio Sacraal Therapie betekent voor mij een emotioneel bevrijdende reis, waardoor ik weer mijn innerlijke kracht terug vind, mijn hoofd vrij heb om te genieten van het leven en innerlijke rust heb.
 
B.H.
 
Terug naar boven
 
Hoi
 
Ik ben Lieke, 12 weken geleden ben ik geboren. Samen met mijn mama en papa heb ik een hele strijd moeten leveren tijdens de bevalling. Ik zat heerlijk in mijn moeders buik bijna 42 weken. Het werd dus tijd dat ik eruit kwam en dat heb ik geweten. We zijn hier 29 uur lang mee bezig geweest. Er is tijdens deze bevalling 7 keer aan mijn hoofd getrokken met een vacuümpomp, waar ik een hersenschudding aan over hield.
Ook kreeg ik op het laatst een hap vruchtwater binnen waardoor ik moeite met ademhalen had.
 
Lag ik eindelijk lekker op mijn mama’s buik na 29 uur hard werken, word ik toch weggehaald en naar de couveuse afdeling gebracht. Daar kreeg ik een infuus in mijn arm en een sonde in mijn neus. Een week lang heb ik zo doorgebracht. Toen mocht ik eindelijk naar huis.
 
Je kunt wel nagaan dat ik niet echt lekker in mijn vel zat na zo’n start. Mijn ouders hebben dit ook wel geweten. Er was ook maar 1 manier om dit duidelijk te maken en dat was huilen. Gelukkig had mijn mama in de gaten wat er met mij aan de hand was. Zo zijn we bij de cranio-sacraal therapeute terecht gekomen.
 
De eerste keer vonden mama en ik erg zwaar. Ik had aardig wat klachten die gecorrigeerd moesten worden. Ik was na die eerste keer erg uit mijn doen. Dus de tweede keer ging mijn papa ook mee en toen ging het daarna al veel beter met mij. Na een aantal behandelingen kon ik weer lachen in plaats van huilen. Ik zit nu weer lekker in mijn vel. Ik hoop dat ik met mijn verhaal meer leeftijdgenoten kan helpen. Succes allemaal.
 
Groetjes, Lieke.
 
 
Terug naar boven
 
 
 
Mijn ervaring met Cranio-Sacraal therapie
 
In eerste instantie sceptisch, weer een van de vele alternatieve geneeswijzen. Maar al na de eerste behandeling, was er zoiets van, ja, laten we toch maar doorgaan.
 
Maar je moet wel naar jezelf durven kijken, en dan je emoties de kans geven, om uit te spreken en te beleven. Samen met je therapeut, kun je de weggestopte negatieve ervaringen, herontdekken, en beleven en onder woorden brengen.
 
En daarna beginnen aan een herstel.
Je eigen waarden terugvinden.
 
Gerard. (64 jaar)
 
 
Terug naar boven
 
 
De Cranio-Sacraal Therapie heb ik als een bijzonder iets ervaren. Ik moeder van een 8 jarige dochter had van deze Therapie nog nooit gehoord.
Mijn dochter had problemen op school met leren en met dagelijkse dingen begrijpen. Via een kennis die goede ervaring had met de cranio-sacraal heb ik ook een afspraak gemaakt. Mijn dochter vond het raar dat ze op een behandelbed moest gaan liggen en zelfs niets hoefde te doen, omdat wij al zoveel therapieën hebben gevolgd, waar zij altijd iets moest doen.
 
Er werden handen op haar gelegd. Daarbij omschreef ze trillingen en kriebels in haar lichaam die een weg naar buiten zochten. Zelf noemde ze het ‘knoopjes’in haar lichaam. Ze vond het nooit erg om daar te liggen en we zijn nu een tijd bezig en ze is een heel ander kind geworden.
 
Het heeft haar zo goed geholpen dat ik er erg van onder de indruk ben en volg nu zelf ook de therapie.
 
Een dankbare moeder
 
 
Terug naar boven
 
Cranio sacraal therapie betekent voor mij RUIMTE. Mijn gevoel heeft ruimte gekregen om er te zijn zoals ’t is.
 
Het heeft mij geleid tot nieuwe inzichten. Wie ben ik, wat wil ik, maar vooral wat voel ik?
De boodschappen die mijn gevoel doorgeeft begrijp ik nu beter! Ik onderdruk ’t niet meer, maar luister er naar. En voel ik me nu ook niet meer machteloos en opgesloten in mijn gevoel.
 
Hierdoor is er meer RUST in mij ontstaan. Ik voel me stabieler. Mijn gevoel en verstand komen steeds meer in evenwicht. De diepe dalen zijn lang niet zo diep als ze ooit zijn geweest.
 
Doordat ik meer ruimte en rust ben gaan ervaren, is er veel meer ruimte ontstaan voor de positieve gevoelens. Ik voel me positiever over mezelf in ’t leven. Ik geniet veel meer. Ik ben TEVREDEN. Dat voelt heerlijk als je je heel lang slecht en ongelukkig hebt gevoeld.
 
Ik ben een ander mens. Ik ben dingen anders gaan zien en dus ook anders gaan ervaren. Zelf zie ik ’t sterk terug in mijn levensmotto’s. Deze bestond uit: Ik leef van dag tot dag. Nu zijn ’t er wel drie!
1.Wie niet waagt, wie niet wint.
2. Niets gebeurt zonder een reden, zonder een boodschap.
3. Je gevoel is er niet voor niets. Luister er naar!
 
Verder is er meer ruimte ontstaan om met mijn persoonlijke leerdoelen aan de slag te gaan.
Ik ben assertiever, stel mijn grenzen duidelijker, ben niet zo pessimistisch, ben opener, zelfverzekerd en weet beter met mijn gevoel om te gaan.
 
Het klinkt allemaal heel positief. Zo voel ik ’t ook! Tuurlijk zullen er altijd dalen zijn en tegenslagen, maar door cranio sacraal therapie ben ik daar steeds beter tegen opgewassen. Ik ben er nog niet maar al wel erg goed op weg!
 
Weet je, tot slot wil ik nog een heel belangrijk aspect aangeven. Ik ben in mezelf gaan geloven en dat voelt  SUPER!
 
Monique
 
 
Terug naar boven
 
Thomas heeft de eerste anderhalf jaar van zijn leven een normale ontwikkeling gehad, met uitzondering van eczeem, oorontsteking en hij is na de eerste D.K.T.P. in een shock geraakt.
 
Toen hij twee en een half was kreeg hij een antibiotica-kuur voor een infectie aan zijn oor. Daarna trad er een enorme regressie in zijn ontwikkeling op en begon hij autistisch gedrag te vertonen. Zelfs zo erg dat wij geen enkel contact meer met hem hadden.  Uitgebreid neurologisch onderzoek bracht geen enkele aanwijzing. Wij hebben toen hulp gezocht in het alternatieve circuit. Thomas bleek een ernstige hersenvergiftiging te hebben, veroorzaakt door de vaccinatie en verergerd door de antibiotica-kuur.
 
Wij zijn met Thomas een ontgiftingskuur met homeopatische medicijnen begonnen. Emotioneel is Thomas erg uit balans door deze gezondheidstoestand. Daarom gaan we met hem naar therapie. Hij begint vanaf het eerste moment langzaam maar zeker contact te maken en op te knappen.
 
De eerste keer heeft hij zich enorm verzet, huilen, transpireren, schuim uit zijn mond. Heel veel troep die uit hem kwam. Hij noemde namen die wij niet kennen en heeft het alsmaar over ‘ziekenhuis’. Net of hij zich dingen herinnert. Aan het einde van de behandeling kruipt hij achter het behandelbed en als ik zeg dat we naar huis gaan, zegt hij “Bij Joyce blijven”. Zo heet de therapeute. Zijn pet die hij altijd dwangmatig in het oog houdt is ineens niet belangrijk meer.
 
De keer daarna gaat hij met plezier naar Joyce, klimt op ’t bedje, vraagt om ‘t ‘zonnebrilletje’.
Hij zegt nu:Thomas wil vandaag naar Joyce toe.
 
Bij de volgende behandelingen gaat Thomas zonder verzet liggen, dit duurt zo’n 10 minuten, dan begint hij te huilen, gillen, hoesten. Een keer riep hij “Brand, brand, brand” en moest hoesten. Dit had hij hiervoor nog nooit eerder gezegd of gedaan.
Hierna valt hij als een blok in slaap, en soms moeten we hem zelfs naar de auto dragen.
 
De therapie maakt hem rustiger, meer bij zichzelf op een goede manier, hij slaapt nu s’nachts door, speelt rustiger, ook op school. De laatste maanden is hij echt uiterlijk ook verandert, niet alleen in zijn uitstraling zoals eerst maar nu ook echt van een iel mannetje een stevige, flinke vent geworden. Hij is nu heel erg aktief in plaats van het eerdere apathische,je kon hem als een dood vogeltje in een hoekje neerzetten zonder dat er iets uit hem kwam. Nu is hij soms te wild en heel ondeugend! Het lijkt of hij in een soort inhaal-fase zit. Maar hij is nu vrolijk en zingt zelfs liedjes en is ook nog zindelijk geworden!
 
Wij vinden dat de therapie hem erg goed doet en daardoor is ons hele gezin ontspannener geworden!
 
 
 
Terug naar boven
 
 
 
          KAI’S VERHAAL.                                                       
 
Kai is geboren op 6 juli 2001. Na een voorspoedige zwangerschap is Kai geboren met een snelle bevalling, ( binnen een half uur. Hij heeft de eerste maanden van zijn leventje erg veel gehuild en was alleen maar stil te krijgen door hem stevig tegen me aan te houden en hem veel de borst te geven. Dit werd wel wat minder maar ik zag aan het kereltje dat hem iets dwars zat. Hij was niet echt vrolijk lachte wel maar zijn ogen stonden vaak somber. Ook het slapen ging slecht was erg verstijft, altijd zijn vuistjes gebald. Op een gegeven moment werden wij ook zo moe want van slapen kwam niet veel. We zijn opzoek gegaan naar hulp. In eerste instantie kwamen we bij het consultatiebureau terecht maar je raad het al geen respons ze luisterde niet goed en we moesten maar een ander ritme aan Kai’s slapen geven ook sabbelde hij graag op mijn vinger, nou dat moest ik al helemaal maar afschaffen ze zeiden “hoelang denk je daarmee door te gaan” , totaal geen begrip ik ben toen maar snel weggegaan en heb gezegd dat ik zo niet behandeld wenste te worden. Ondertussen had ik van een vriendin gehoord dat osteopathie een uitweg kon bieden deze man had veel resultaten behaald met huilbaby’s Kaai was intussen al 13 maanden oud.
Helaas kon deze man ons niet verder helpen de gorse van de bach remedie deed niets.
Een goede vriendin van mij gaf mij het foldertje van Joyce, cranio-sacraal therapie, nog nooit van gehoord. Toch maar even het foldertje lezen het klonk veel belovend. En wij hadden zoiets van baad het niet dan schaad het niet.
Ik heb Joyce toen gebeld en haar het hele verhaal vertelt. We hebben wel meer dan een uur gepraat. Het was een erg fijn gesprek waar eindelijk veel begrip kwam voor onze situatie. Alles voelde meteen vertrouwd. Gelijk maar een afspraak gemaakt. Ik vond het best spannend wist niet zo goed wat ik kon verwachten. De sfeer was ontspannen na nog een korte uitleg zijn we dan ook maar gelijk begonnen. Kai lag nog maar net op het massagebed en Joyce was nog maar net bezig toen Kai begon te huilen, zo had ik hem nog nooit horen huilen. Er klonk veel boosheid en verdriet uit. Ik vond het best moeilijk om ons ventje daar zo te zien liggen maar ik kon wel zien dat het hem veel deed en dat gaf mij rust. Kai was na die eerste keer al een stuk rustiger, hij was minder verkrampt en meer ontspannen. De tweede dat we kwamen en aan het werk gingen ging Kai direct de diepte in en heeft hij weer veel gehuild, Wat er nu precies gebeurd weet ik niet maar dat het werkt is voor mij duidelijk aan leeskop ik aan Kai zien dat de vingertopjes van Joyce hun werk goed deden. Hij werd daarna steeds rustiger. En hij sliep al een stuk beter overdag kon hij al meer alleen spelen en hing niet steeds aan mijn broekspijp.
De derde keer was heel bijzonder. Joyce begon net als de vorige keren met  Kai op zijn rug te leggen en met haar handen op zijn rug. Kai dook er gelijk in alsof hij wist waar hij voor kwam. Na een tijdje leek hij te slapen. Joyce vroeg mij of ik bij hem wilde blijven door mijn hand over zijn ogen te houden ( zodat hij niet afgeleid werd door wat er om hem heen gebeurde) op een gegeven moment begon mijn pink te tintelen het gevoel dat je krijgt als je hand gaat slapen, langzaam begon heel mijn hand te tintelen en mijn been. Joyce legde uit dat hij al die ‘ negatieve’ energie via ons aan het afvloeien was. Hij zou als hij het genoeg had mijn hand er vanzelf afgooien en ja hoor na een paar minuten begon mijn hand te zweven, net het gevoel                                                                                                                                                                                                    
van twee magneten van dezelfde polen tegen elkaar gehouden werden. Na een tijdje zei Joyce dat hij klaar was. Kai werd daarna ook weer wakker en huilde nog even. Joyce legde uit dat hij nu een nieuwe balans moest vinden. Je geloofd het of niet maar na deze vrijdag slaapt Kai voor een groot deel van de avond en nacht in zijn eigen bedje. Zijn knuistjes zijn niet meer gebald maar liggen nu open en ontspannen naast zijn hoofd. Kai is opener en vrolijker geworden hij heeft lachende ogen en kan heerlijk spelen. Eerst dacht ik dat ik misschien dingen zag die er niet waren omdat ik het zo graag wilde zien, maar niks is minder waar. De oma’s en opa’s, vrienden zien het ook. Een vriendin van mij vertelde dat ze eerst Kai zo somber en donker vond kijken. Nu ziet zij een vrolijk ventje die speelt en open staat voor zijn omgeving. Hij gaat nu ook hard vooruit in zijn ontwikkeling. Kai is gewoon en tevreden ventje geworden. Het is wonderlijk dat met zulke zachte handgrepen zoveel resultaat behaald wordt. Ik kan het iedereen aanraden die er niet meer uitkomt met hun kind.
 
baby
 
 
 
 
 

.                                                                                  
 
 
Terug naar boven
 
 
 
Inleiding:
Dit artikel willen wij schrijven om onze ervaringen met Cranio-sacraal therapie te delen. Het betrof de behandeling van onze zoon Y. De directe aanleiding om met Cranio-sacraal therapie te starten was het feit dat hij niet heel erg lekker in zijn vel leek te zitten en dat er gedragsmatige moeilijkheden waren. Sommige aandoeningen zoals A.D.H.D. of autisme waren naar onze mening niet van toepassing; ondanks dat de “check”lijstjes van deze aandoeningen redelijk overeen kwamen met het gedrag dat hij liet zien.
 
Voorgeschiedenis:
Y. is twaalf weken te vroeg geboren. De couveuseperiode verliep redelijk en hij na 14 weken uit het ziekenhuis ontslagen. Y. had van de vroeggeboorte twee dingen overgehouden, nl.: motorische ontwikkelingsachterstand en voedselweigering. Deze voedselweigering bleek uit het feit dat hij de fles weigerde en niet van een lepeltje wilde eten. In de jaren die volgden, zijn er voor de behandeling van bovenstaande punten beperkte successen geboekt. Hij kreeg fysiotherapie voor zijn motorische achterstand en pre-logopedie voor zijn voedselweigering. Dit leverde wel resultaat op, b.v. dat hij beter leerde klimmen door betere technieken; maar souplesse was nog steeds ver te zoeken.
 
De eerste grote doorbraak op het gebied van de motorische ontwikkeling kwam door de behandeling van een manueel therapeut. Deze constateerde dat er een aantal nekwervels “vast”zaten. Deze aandoening heet het KISS-syndroom. Na de behandeling zijn zijn bewegingen wel veel soepeler geworden. Volgens de behandelaars van het KISS-syndroom heeft de behandeling niet alleen een motorisch effect; maar nog veel meer een gedragsmatig effect. Een grote sprong op het gedragsmatig vlak heeft zich bij Y. na deze behandeling echter niet voorgedaan. Motorisch wel. Toen zijn wij Cranio-sacraal therapie gaan proberen.
 
De Cranio-sacraal therapie:
Over deze therapie konden we erg weinig informatie vinden. Ook gaf de informatie folder ons erg weinig informatie over de theoretische achtergrond en de praktische uitvoering. De “check”lijst voldeed goed aan het beeld van Y. Ondanks de beperkte informatie wilden wij dit toch gaan proberen; om een positieve doorbraak bij Y te creëren .
 
De behandeling:
De behandeling is gestart op de leeftijd van 5 jaar. Tijdens de behandeling was het de bedoeling dat hij op de behandeltafel ging liggen. De therapeute ging toen bij zijn rug en borst voelen; of er ergens een “blokkade”was. Hierbij was het de bedoeling dat hij niet praatte en dat hij zijn ogen dicht had; zodat hij zijn eigen lichaam beter kon voelen. (dat hij zich gemakkelijker naar binnen kon richten). Hij vond het erg moeilijk om niet te praten en ook wilde hij zijn ogen niet sluiten. Hij zocht uitvluchten om zich juist niet naar binnen te hoeven richten. Wij als ouders hielpen de therapeute met de behandeling d.m.v. het vasthouden van zijn armen en benen en met het dichthouden van zijn ogen. Ook raakte hij tijdens de behandelingen erg geëmotioneerd. Op een andere manier dan wij tot nu toe van hem kenden.
 
Het resultaat:
Al tijdens de behandeling maakten zowel de school als ook de fysiotherapeute melding van een duidelijke verandering, verbetering in zijn gedrag. School en fysiotherapie waren op dat moment nog niet op de hoogte dat wij hiermee begonnen waren. Voorbeelden van de verbeteringen waren: hij bleef beter in de kring zitten, hij voerde de opdrachten van de fysiotherapeute beter en geconcentreerder uit, zijn motorische onrust verdween. Ook zijn voedselweigergedrag werd steeds minder. Ondanks dat het voor ons als ouder niet altijd precies even duidelijk was wat er tijdens de behandeling gebeurde, was er een duidelijke positieve lijn waarneembaar. Wij zijn dan ook heel erg blij met het effect van deze behandeling.
 
 
 
Terug naar boven

T. is twee jaar en zit niet lekker in zijn vel

 

T. is het broertje van Y. waarvan ook een persoonlijk verhaal op deze site staat. Wij zijn ook met T. onze jongste zoon naar craniosacraaltherapie geweest. Hij was toen twee jaar. Aanleiding hiervoor was ons gevoel dat hij niet lekker in zijn vel zat. Hij kon b.v. erg lang huilen en boos zijn als hij iets niet mocht. Ook kreeg hij last van uitslag (bultjes) op zijn wangen en armen.

Een dag na de eerste behandeling waren de bultjes al aan het verdwijnen en na een paar dagen waren ze zelfs helemaal weg. Ook accepteerde hij het veel beter als hij een keer “nee” kreeg te horen . Er werd veel minder strijd door hem geleverd. T. was na drie behandelingen al klaar bij de craniosacraaltherapie.

 

 

Terug naar boven

 

 
 
 
Het is wel een moeilijke opgave hoor, om te beschrijven hoe de cranio-sacraaltherapie voor mij heeft gewerkt en nog steeds werkt. Voordat ik een afspraak met had gemaakt, heb ik de afgelopen jaren al uren en uren met mijn vriend gesproken als ik weer eens een dippie had, en somber en verdrietig was. Ik had dan ook de indruk dat ik het allemaal best wel kon beredeneren wat en waar het allemaal mis ging, maar ik kon toch geen draai in de positieve richting geven. Ik had tevens het gevoel dat het allemaal zo in mijn ratio en in mijn hoofd bleef zitten. Ik wilde meer contact maken met mijn gevoel en mijn lichaam, meer naar binnen toe keren. Ik zat altijd in sterke pieken en dalen, welke naar mijn idee niet onder mijn eigen regie plaatsvonden, maar dat ik me veel te veel liet leiden door wat ik dacht dat hoorde en anderen vonden. Hierbij zette ik mezelf niet op de eerste plek. Ik had ook sterk het gevoel te kort te schieten naar mijn vriend toe, omdat ik hem zo nodig had om me elke keer weer op te lappen om de week weer aan te kunnen.
Het moment dat ik de telefoon heb gepakt om een afspraak te maken, was er al een hele grote (mentale) stap gezet. Het feit dat ik hulp durfde te vragen van een ander dan mijn vriend, was al een overwinning op zich. De eerste afspraak vond ik erg spannend. Hoe zweverig zou het zijn? Zou ik geen rare en enge dingen voelen? Etc. etc. Toch was ik ook heel erg nieuwsgierig. Wat voor een stukken zou ik van mezelf ontdekken, die ik nog niet kende? Wat ik erg prettig vond dat je van meet af aan mij de leiding gaf over de vraag of ik wilde liggen op de behandeltafel of op een stoel wilde zitten. Ik kon zo heel gemakkelijk over mijn “tafelonzekerheid” heen komen. Vanaf de eerste sessie heb ik in mijn lichaam en mentaal gemerkt dat er iets gebeurde. Ik heb altijd de behoefte gehad om te snappen wat er gebeurde, maar ik denk dat ik het nog steeds niet helemaal precies kan verwoorden. Elke sessie was voor mij ook telkens weer anders. Wat in ieder geval iedere sessie sterk te bemerken was, was dat ik tijdens de behandeling zelf een grote lichaamsontspanning heb ervaren. Bijzonder was ook om te voelen dat ik nog meer ontspannenheid kon bereiken, terwijl ik daarvoor al het gevoel had de maximale lichaamsontspanning te hebben.  De aanpak van mijn blokkades, hadden verschillende fysieke uitwerkingen tijdens de sessies, waaronder hoofdpijn, vele ‘darmborrelingen’ , gevoelens van kou en warmte. Het meest opmerkelijke vond ik nog wel dat ik tijdens een sessie het gevoel had dat er een vinger keihard in mijn strot duwde, terwijl je op dat moment ergens anders aan een blokkade werkte. Kortom, er gebeurde veel op het fysieke vlak. Voor mij opende dat echter ook wegen om meer tot mijzelf en mijn kern te komen. Voor mijn gevoel heeft de balans in mijn cranio-sacrale ritme, de voorwaarde geschept om de vicieuze cirkel te doorbreken en een doorbraak naar meer positivisme en zelfbewustheid te creëren. Ik vond het erg prettig om tijdens de sessies te praten over de dingen die me bezighielden, ondanks dat het vaak over moeilijke en emotioneel beladen onderwerpen ging. 
Ik ben nu een half jaar  in behandeling. Eerst wekelijkse contacten en momenteel zitten er vaak zes weken tussen. Er is veel veranderd in mij zelf en in mijn leven. Ik heb een aantal belangrijke keuzes genomen, waardoor ik meer vrijheid in mijzelf ervaar. De cranio heeft naar mijn idee een aantal voorwaarden gecreëerd, maar ik het wel zelf gedaan allemaal! Als mensen mij vragen of het eng of zweverig is, zal ik dit absoluut tegenspreken. Alhoewel ik het nog steeds moeilijk kan uitleggen, hoe het voor mij heeft gewerkt, kan ik wel zeggen dat het voor mij heeft gewerkt en nog steeds werkt. Het heeft mij geholpen een stuk van mijzelf te vinden!
   
 
 
 
Terug naar boven

 

Na een zware bevalling, infectie en koemelk allergie vond ik het tijd om hulp in te schakelen voor mijn dochter Sacha. Ze was toen 2 maanden. Via via kwam ik aan het adres van mijn cranio-sacraal therapeut. Na ons telefoongesprek was het duidelijk: Sacha ging onder behandeling.

De eerste keer was niet makkelijk voor mij maar ik voelde dat de behandeling haar goed zou doen. Zeker nadat de c.s. therapeut op een duidelijke manier had aangegeven dat het goed zou komen met Sacha. Al na de eerste behandeling zag ik het resultaat, ze sliep de daarop volgende dag heel lang

Tijdens de behandeling zag ik dat er heel wat blokkades in dat kleine lichaampje zaten. En gaandeweg merkte ik dat die blokkades werden opgeheven. Prachtig om te zien dat Sacha meer in haar velletje ging zitten. Ze sliep al met 2,5 maand door, dronk goed en huilde weinig. Voor mij was en is het duidelijk: cranio-sacraal therapie zorgt voor verlichting. Niet alleen bij de baby maar ook bij de ouders. En het is te begrijpen dat de vicieuze cirkel dan rond is. Voelt de baby zich goed, dan voel jij je goed. En dat is toch het mooiste wat er bestaat in dit leven? Je wilt toch voor je kind het allerbeste?

We zijn nu bijna 4 maanden verder en de behandelingen zijn in frequentie afgenomen. Ik heb nu een dochter die zichzelf prima kan vermaken en een geschenk is voor ons beiden. Ze kirt, gilt en lacht wat af in het prachtige leven wat ze lijdt dankzij de veiligheid en geborgenheid die ze nu in zichzelf vindt.

Mijn partner en ik zijn zelf ook in behandeling gegaan. In eerste instantie om te weten wat er nou met je gebeurt, maar ook om een blijvende positieve verandering te ondergaan.

Breng een bezoek aan de cranio-sacraal therapeut als je er met je kind niet uitkomt.(geldt trouwens ook voor jezelf)

Zita Bakker

 

Terug naar boven

 

Petra Z.(36 jaar) Eindelijk heb ik mijn incest-verleden achter me gelaten.

 

Wat craniosacraal therapie voor mij betekent heeft!

 

Ik schrijf dit voor alle Petra’s die te goed weten waar dit over gaat.

Lange tijd, veel té lange tijd werd mijn leven bepaald door misbruik. Incest in mijn geval. Eerst vele jaren gedurende mijn jeugd. Maar ook toen het misbruik al lang en breed gestopt had, bleef mijn het mijn leven op allerlei gebieden bepalen.

Eerst had ik dat zelf natuurlijk helemaal niet in de gaten. Het was toch eindelijk afgelopen! Ik was toch eindelijk ontsnapt! Ik kon en wilde in die tijd niet zien dat ik alle onverwerkte gevoelens al onrust, angst en agressie tot schuldgevoelens toe allemaal had weggestopt.

 

Ik was erg onzeker over mezelf. Kon geen grenzen aangeven en was emotioneel snel uit balans. Dat was toen al genoeg om mee te dealen. Ik had erg veel moeite met relaties aangaan. Zeker als het kontakt persoonlijker werd. En als het mannen betrof of als iemand me gewoon even wilde aanraken voelde ik me vanbinnen verstarren, of ik wilde of niet.

 

Toen werd ik verliefd. Hoewel hij erg zijn best deed om mij met respect te bejegenen, lukte het ons toch niet om een goede relatie op te bouwen. Ik wilde dat echt wel heel graag, want hij was gewoon een prima jongen en we waren erg gek op mekaar. Samen kozen we daarom om hulp te zoeken. Die hulp gaf me het inzicht dat ik totaal niet klaar was voor een intieme relatie. Op welk vlak dan ook. Het ging alleen als ik een heleboel van mezelf onderdrukte, maar daardoor raakte ik mezelf nog meer kwijt en kon ik nog minder een gelijkwaardige partner zijn. Zo raakte ik hem ook kwijt.

 

Via het Riagg volgde ik toen wat ik als ‘gesprekstherapieen’samenvat. Ik dacht in die tijd dat ze me verder brachten, omdat ik in die jaren leerde hoe ik mijn gedrag zo kon aanpassen dat ik wel ‘normaal’kon functioneren. Voor de buitenwereld tenminste. Het eenzame gevoel van binnen in mij werd daardoor alleen nog maar groter. Ik kreeg daarna een relatie met best een aardige man vol goede bedoelingen. Hij had er wel moeite mee op den duur dat ik mijn gevoel nooit echt met hem deelde of liet zien. Hij voelde zich daardoor afgewezen. Ook in  onze lichamelijke relatie had hij het idee dat ik er met mijn gevoel meer niet dan wel bij was. Mijn lijf wilde gewoon niet. Voor de rest vond ik die incest van vroeger een ‘afgesloten’ hoofdstuk waar ik niks meer mee te doen had of wilde!Daar had ik toen toch genoeg over gepraat!Het mocht mijn leven niet meer beïnvloeden!

 

Maar er moest wel wat in mijn lijf veranderen, anders zou ook deze relatie niet standhouden. Dat was heel duidelijk.Ik probeerde verschillende therapeuten en therapieën. Via een vriendin kwam ik uiteindelijk bij Craniosacraaltherapie. Nog nooit van gehoord, maar mijn vriendin was erg enthousiast en ik zag haar echt veranderen in korte tijd. Vrijer worden. Dus toch maar een folder gevraagd, want zelf kon ze het me niet goed uitleggen.

Na twee maanden pas heb ik toen de telefoon gepakt. Het kontakt aan de telefoon was meteen goed. Toch vond ik de eerste afspraak erg spannend. Wat mij over de drempel hielp was het respect wat ik kreeg, ook tijdens die 1e keer life daar. De therapeute leek precies aan te voelen wat ik wel of niet aankon, wat ze wel of niet moest vragen of doen. Heel bijzonder. Ik heb toen maar wel meteen een 2e afspraak gemaakt. Daar is het niet bij gebleven.

 

Ik kan niet zeggen dat het alles bij elkaar makkelijk is geweest. Of in twee maanden gepiept, wat ik wel hoopte. Het was een proces dat tijd nodig had. Ik kwam erachter dat de incest uit mijn jeugd nog steeds een invloedrijke rol in mijn leven speelde. Ik was het me alleen niet bewust doordat ik die deur zo krampachtig gesloten hield om alle onverwerkte gevoelens en emoties niet te hoeven voelen. Onbewust beïnvloeden zij op die manier wel mijn hele doen en laten. Het dichthouden van die deur kostte mij ook heel erg veel energie, wat mijn gezondheid en werk ook niet ten goede kwam.

Samen met mijn therapeute ben ik daar beetje bij beetje doorheen gegaan. Soms was het heel heftig, maar toch voelde het ergens goed. Als een opluchting dat die stukken en gevoelens er eindelijk mochten zijn. Ook van mezelf. Hoe minder krampachtig ik werd in het dichthouden van mijn incestverleden, hoe meer ik erachter kwam dat ík meer was dan incest! Dat dat misbruik ook maar een deel van mijn verleden was, al was het natuurlijk wel een zwaar deel. Hoe meer ik mezelf toestond om te voelen, ook die oude gevoelens en emoties, hoe makkelijker ik op een gegeven moment zelfs bewust koos om in het hier en nu ruimte te maken voor het opruimen en verwerken van toen.

 

Mijn vriend van toen bleek in de loop der tijden veel meer dan een best aardige man. Hij was erg blij dat hij me bij mijn gevoel zag komen al vanaf het eerste moment van die craniosacraaltherapie zegt hij. De eerste keer bleef hij trouwens in de wachtkamer op me wachten. Later bracht en haalde hij me een paar keer op de meest moeilijke momenten.Soms wilde ik erna erover praten. Soms juist niet. Soms mocht hij me aanraken en soms dacht ik dat hij me nooit meer zou mogen aanraken.

 

Het lijkt zo lang geleden nu. Er is zoveel verandert in mij en daarmee in mijn hele leven. In onze relatie en mijn werk. Die deur naar mijn verleden hoef ik eindelijk niet meer dicht te houden. De onverwerkte plaatjes van vroeger raakten telkens wat van hun lading kwijt. Net zo lang tot ik ze er gewoon kon laten zijn. Ze hoeven nu niet meer afgesloten weggestopt, want ze hebben hun belangrijkheid verloren. Bepalen mijn leven niet meer, dat …doe ik Zelf nu!

Ik weet nu veel beter wie ík ben. Waar ik en mijn wensen beginnen en ophouden en straal dat nu ook uit, zodat ze gerespecteerd worden. DAT VOELT HEEL LEKKER!

 

En mijn vriend is mijn mán geworden. Een heel goede man én …de beste vader van onze dochter van 3 jaar die ik me maar wensen kan. Vroeger werd ik al naar van het idee een kindje te moeten baren. Laat staan het gevaar dat er zou zijn als het een meisje zou worden. Nu zie ik mijn man en dochtertje knuffelen en voel me alleen maar heel erg dankbaar dat mijn gevoelens zo hebben mogen veranderen.CRANIOSACRAAL THERAPIE was voor mij de magische sleutel. Met mijn vriendin samen doen we nog wel eens best om het voor anderen te beschrijven. We komen niet verder dan: EEN HEEL RESPECTVOLLE MANIER OM IEMAND TE HELPEN BIJ ZIJN EIGEN KRACHT TE KOMEN, TERWIJL JE ONDERWEG ALLES WAT NODIG IS ONDER OGEN ZIET EN OPRUIMT! ZOWEL EMOTIONEEL ALS LICHAMELIJK TEGELIJKERTIJD.

Ik begrijp nu dat je dat natuurlijk ook nooit werkelijk kunt scheiden en dat hoeft nu juist ook niet in deze therapie. Je bent toch een geheel tenslotte.En het mooie is ook DAT ER NOOIT MEER KOMT DAN JE AANKUNT. En ik weet waar ik het over heb

 

 

Eindelijk heb ik mijn incest-verleden achter me kunnen laten en kan ik in het hier en nu leven.LEVEN NA OVER-LEVEN! Zo voelt dat.Ik hoef mijn gedrag niet meer aan te passen, zoals eerst om ‘goed’te kunnen funktioneren. Maar ik mag gewoon zijn wie ik ben met alles er op en er aan , verleden en al!

 

Tegen alle andere Petra’s en Peters, want die zijn er ook, zou ik dus willen zeggen:

‘Doe het maar, neem die stap.’ Zoek een craniosacraal therapeut bij wie je je veilig voelt. Ze begrijpen je wel, voelen je wel aan. En door de psychologie die ze in huis hebben en de verbale begeleiding die ze je bieden en door het voelen van dat craniosacraal ritme en het daarmee helpen van je lijf. Geef jezelf maar de kans om het respect te voelen en alles op te ruimen wat je hebt meegemaakt. Jezelf worden, een geheel.

Voor jezelf, maar ook zodat je je pijn niet doorgeeft aan je kind en het in vertrouwen kunt laten opgroeien! Wat het mij echt gegeven heeft is ONBESCHRIJFLIJK en gun ik jullie allemaal. Gewoon doen, denk maar aan mij.Veel geluk. Petra Z.

 

 

 

PS

Sommige dingen kosten meer tijd dan andere, een buurman was na 5 keer van zijn whiplash klachten af en een zusje van mijn dochters vriendinnetje huilde na 6 maanden huilen ineens veel minder na 3 behandelingen en haar eczeem wordt ook al veel minder.

 

Terug naar boven

 

 

Cranio Sacraal heb ik ervaren als zeer ontspannend. Het was voor mij een bijzondere ervaring. Hoe is het mogelijk dat je op deze manier kunt ontladen.!!

Ik heb dit ervaren.

Tevens heb ik ervaren dat de lichamelijke klacht waar ik voor kwam verminderde. Dit waren hoofdzakelijk klachten van mijn hoofd.  Met name erg trillen en hoofdpijn.

In ieder geval in het aan te raden. Het helpt.

A.D.

 

Terug naar boven

 

Mijn zoontje en ik worden al enige tijd behandeld met cranio-sacraal therapie .

Ik merkte dat mijn spiritueel leven en mijn fysiek emotioneel leven nogal uit elkaar lagen.

Ondanks grote rijpheid op zielsnivo en diepe inzichten in de onzichtbare werkelijkheid van wat we ten diepste zijn bleven zich heftige oude patronen herhalen die nogal belemmerend werken op de integratie van spirituele realisatie in het dagelijks leven

Ik merkte dat het fysieke/emotionele nivo trager was en niet gelijk op kon gaan.

Oorzaak is dat heftige gebeurtenissen uit mijn kindertijd zich letterlijk hebben verankerd in mijn cellen en die pijnlijke gebeurtenissen eerst gezien en doorvoeld dienen te worden alvorens de energie op die plek weer kan doorstromen, en spiritualiteit, en lichaam/ denken/voelen meer geïntegreerd raken, en uitdrukking worden van mijn leven.

Voor mijn zoontje is het een ondersteuning bij de verwerking van o.a het verlies van zijn vader en alle gevolgen van dien. Hij begint langzaam weer meer zelfvertrouwen te krijgen. heeft minder vaak buikpijn en zit veel beter in zijn lichaam.

Omdat in de cranio nauwelijks of niet gebruik wordt gemaakt van manipulerende technieken en het een uitnodiging naar de lichaamscellen is, daar waar de blokkade zich bevindt, of welk stuk gezien en doorvoeld wil worden, is het een vriendelijke maar ook diepgaande methode van (zelf) heling. Je doet het zelf op jou tempo en zo diep als jij aankan. En hoe diep en snel dat is bepalen jou cellen en jouw diepste wezen zelf en niet jou ratio. Daardoor kan het zeer diepgaand werken, want die cellen worden eindelijk naar al die jaren gehoord. Ik heb in die zin wel verrassende sessies meegemaakt. Dingen die je met je ratio niet kunt verzinnen maar direkt uit de lichaamscellen voort komen.

Ook worden op deze manier de verschillende lagen van blokkades en van ons wezen aangesproken, en terug gebracht naar de oorspronkelijke heelheid en eenheid. Zodat er sprake is van heelwording op alle fronten.

 

Terug naar boven

 

Wat heeft cranio-sacraal therapie voor mij betekent.

Toen ik het allemaal niet meer zo zag zitten, kreeg ik van een vriendin een folder over cranio-sacraal therapie. Deze folder sprak mij heel erg aan. Ik herkende mezelf daarin. Ik had voor ik aan de therapie begon al het gevoel dat deze therapie mij zou kunnen gaan helpen.

Tijdens de eerste behandeling wist ik niet goed wat ik voelde en of ik wel iets voelde.

Na de behandeling voelde ik mij echter anders. Ik voelde dat er iets met mij gebeurde.

Ik kan niet goed omschrijven wat. Wel weet ik dat ik mij na de behandeling erg emotioneel voelde. Zeker de eerste keren. Ik ben begonnen met een tot twee behandelingen in twee weken. Langzaam heb ik het afgebouwd.

Uiteindelijk heeft cranio mij veel gedaan.

Op dit moment voel ik mij gewoon hartstikke goed. Cranio-sacraal therapie heeft mij daarin zeker geholpen. Ik krijg momenteel ongeveer 1 behandeling in de twee maanden.

 

Terug naar boven

 

Mijn zoontje E. heeft last van o.a. angsten.

Na enige behandelingen worden zijn angsten langzaam maar zeker minder.

Mijn buurman merkte na een behandeling op dat E. er zo goed uitzag en dat hij zo vrolijk was. Zo blij had ik hem in geen twee weken gezien.

Zelf ben ik ook in behandeling gegaan. En ik wordt erg vrolijk na zo’n behandeling alles stroomt veel beter en ik voel me lekker in mijn vel.

D
 
 
Terug naar boven

 

Mijn ervaring met cranio-sacraal therapie.

Door Rene Ruepert (man, 39).

In twee woorden verrijkend en positief.

De eerste keer dat ik deze therapie van nabij meemaakte, was toen mijn dochter de geneeskrachtige handen (naar het leek) van de therapeut onderging. Ik vond het allemaal maar raar. Je zag niet dat de therapeut iets deed met haar handen en toch reageerde Sacha daar heftig op. Ze moest intens huilen en dat was goed volgens de therapeute en d’r moeder. We eindigden deze eerste sessie in de bevestiging dat wij een fijn gezin vormen met veel liefde voor elkaar.

In de vervolg sessies zag ik Sacha veranderen in een blije baby. De cranio deed iets met d’r terwijl ik er met mijn ratio niet bij kon. Bestaan er überhaupt wel hersenritmes?

Ikzelf wilde mij beter leren kennen om zo mijn gedrag te begrijpen en eventueel te veranderen. Cranio leek me een goed hulpmiddel.

Cranio is een therapie om tot rust te komen en dingen te voelen, en soms oude gevoelens weer te laten herbeleven. De rust komt door het liggen,ogen dicht en de volgende handen van de therapeut op je buik en onderrug. De handen lijken niets te doen en enkel je ademhaling te volgen. En dat een uur lang !

Het belangrijkste voor mij komt nu : in de ontspanningsfase helpt de therapeut je met gerichte vragen om je negatieve gedachte of gevoelens te omschrijven. Ze helpt erachter te komen wat je zo bezighoudt en waarom je de dingen doet zoals je ze doet.

Met die vragen kom je tot introspectie en de therapeut rond dit af met een heleboel positiviteit naar jezelf toe.

Je loopt weer naar buiten met een shot positivisme en energie!

Doen!

 

Terug naar boven

 

 

Kort geleden was ik op een vrouwendag.

Daar kwam ik een foldertje tegen over cranio-sacraal therapie.

Omdat ik nieuwsgierig was en me afvroeg wat de therapie was, ging ik er onbevangen naar toe. De eerste keer hebben we zitten praten. Van het een val je in het andere. Er is dan zo veel wat je wilt vertellen. Dit vond ik erg prettig.

Gelijk maar een tweede afspraak gemaakt. Nu was ik wel erg benieuwd hoe deze behandeling in zijn werk zou gaan. Na een kort gesprekje mocht ik op de behandeltafel gaan liggen en begon de behandeling. Deze was erg indrukwekkend en vermoeiend. Thuiskomende begon het als het ware te stormen in mijn lichaam. Ik reageerde hiermee door huilbuien te krijgen en met een hele hoop vragen te zitten. Je gaat ineens over een heleboel dingen nadenken. Dan merk je dat er dus zaken zijn waarvan je dacht dat je die als kind al had verwerkt.

Dus niet, en goed weggestopt ! Na de tweede keer ben ik veel gaan nadenken.

Over een paar weken ga ik voor een derde afspraak, want ik voel me er prettig bij en wordt er rustiger van. En dit is natuurlijk maar een klein stukje van wat ik ervaar.

Dus ik ben wederom erg benieuwd!

S.D

 

Terug naar boven